مقاله مدل قیمت گذاری آربیتراژ

معرفی و بخشهایی از متن مقاله مدل قیمت گذاری آربیتراژ

مقدمه

موانع و شبهات عمده ای در آزمون نظریه های تعادلی (CAPM) وجود دارد. در این بحث مفروضات تئوری قیمت گذاری آربیتراژ و چگونگی استخراج مدلهای تعادلی چند عاملی مورد بحث قرار خواهد گرفت.

نظریه قیمت گذاری آربیتراژ

در مدل CAPM فرض می شود سرمایه گذاران دارای تابع مطلوبیت درج دوم هستند و قیمت های اوراق بهادار دارای توزیع نرمال با انحراف معیار قابل برآورد می باشند و این مدل به یک سبد اوراق بهادار بازار مشتمل بر تمامی دارایی های مخاطره آمیز می باشد.

آزمون های CAPM دلالت بر عدم ثبات ضریب حساسیت هر سهم منفرد داشت در حالی که در این آزمون ها ضریب حساسیت سبد اوراق بهادار با فرض طولانی بودن دوره های نمونه گیری و حجم مبادله کافی معمولا دارای ثبات بود. حمایت های متناقض و مبهمی در مورد ارتباط خطی بین نرخ های بازده و ریسک سیستماتیک سبد اوراق بهادار سهام به همراه شواهدی دال بر نیاز به در نظر گرفتن متغیرهای ریسک اضافی یا نیاز به نماینده های ریسک مختلف وجود داشت. همچنین در چندین گزارش، رال آزمون های مدل و فایده آن را در ارزیابی سبد اوراق بهادار، به علت اتکای آن به سبد اوراق بهادار بازاری متشکل از دارایی های مخاطره آمیز مورد انتقاد قرار داد.

APT و CAPM

مدل قیمت گذاری CAPM کمک می کند تا نرخ بازده مورد نیاز برای هر دارایی مخاطره آمیز را تعیین کنیم و هم چنین مدل قیمت گذاری APT، که این مدل نسبت به CAPM دارای مفروضات کمتر می باشد یعنی شامل (1-تابع معلموبیت کودارتیک 2-توزیع نرمال بازده اوراق بهادار 3-وجود لبه اوراق بهادار) این مفروضات نیست.

بازاری که شامل همه دارایی های مخاطره آمیز می باشد متعدد است. این موضوع برخلاف CAPM می باشد که یک مدل تک فاکتوری است. یعنی مدل CAPM فرض می کند که ریسک دارایی توسط یک متغیر تعیین می شود که آن متغیر در ضریب حساسیت 4 است و در واقع APT و CAPM با یکدیگر سازگارند، حتی وقتی که بازده با بیش از یک عامل تعیین شود...

APT و بازار سرمایه ایران

تحقیقی در سال 1379 پیرامون آزمون APT در بورس اوراق بهادار تهران و سهام 57 شرکت پذیرفته شده در بورس تهران در دوره زمانی 1371 تا پایان سال 1376 انجام گردید. مراحل برآورد معدل در تحقیق مذکور به شرح زیر بوده است:

1. تعیین ماتریس کوواریانس بازده اوراق بهادار با استفاده از سری زمانی بازده.

2. برآورد تعداد عوامل و ماتریس بارهای عاملی با استفاده از روش تحلیل عاملی.

3. برآورد صرف ریسکها با استفاده از بارهای عاملی و تحلیل رگرسیون.